Για να αναφερθεί κανείς στην ιστορία του Brazilian jiu jitsu, θα πρέπει να ανατρέξει στις τέχνες από τις οποίες αυτό εξελίχθηκε και κυρίως το judo αλλά και το παραδοσιακό, ιαπωνικό jiu jitsu. O Jigoro Kano είχε μελετήσει δύο παραδοσιακά στυλ jiu jitsu, το Tenshin Shin yo Ryu και το Kito Ryo, και ήταν αυτός που ανέπτυξε το judo ως μια μορφή φυσικής άσκησης.Το Tenshin Shin yo Ryu και το Kito Ryo ήταν οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες που χρησιμοποιούσαν οι περίφημοι Ιάπωνες samurai, και πολλές από τις τεχνικές σε αυτά τα συστήματα θεωρήθηκαν πολύ επικίνδυνες για να γίνουν γνωστές στο κοινό. Ο Jigoro Kano ήθελε να διατηρήσει τις αρχαίες πολεμικές παραδόσεις της Ιαπωνίας, ήθελε όμως και να δημιουργήσει ένα σύστημα το οποίο θα ήταν προσβάσιμο σε όλους τους συμπατριώτες του. Έτσι, το 1882, ίδρυσε το Kodokan Judo.
Μια πτυχή του judo που είναι σημαντικό ακόμα και σήμερα είναι το randori ή αλλιώς ελεύθερος αγώνας. Η εκμάθηση του παραδοσιακού jiu jitsu περιλάμβανε την εξάσκηση σε πολλά σετ κινήσεων ή kata. Στην περίπτωση του judo, χρειαζόταν ένας συνασκούμενος και μέσα από το randori, οι judoka είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις τεχνικές που έμαθαν ενάντια σε κάποιον που αντιστέκεται.
Το judo αποδείχτηκε πολύ δημοφιλές και αποτελεσματικό στην Ιαπωνία και οι ασκούμενοι στο Kodokan αποδείχτηκαν σε μεγάλο βαθμό αήττητοι στις προκλήσεις που δέχονταν. Αυτό κράτησε μέχρι που ο Mataemon Tanabe, ένας μαχητής που ήταν αυθεντεία στο στυλ jiu jitsu γνωστό ως Fusen Ryu, προκάλεσε τη σχολή του Kodokan judo.
Το μαχητικό στυλ του Tanabe περιελάμβανε πολλές τεχνικές εδάφους, κάτι το οποίο οι μαχητές του Kodokan δεν είχαν αντιμετωπίσει ως τότε και γι’ αυτό το λόγο ηττήθηκαν από τον Tanabe. Αυτός ήταν και ο λόγος που ζητήθηκε από τον Tanabe να διδάξει αυτές τις τεχνικές εδάφους στη σχολή Kodokan ενώ από τότε ενσωματώθηκαν και στην ύλη του judo.
Ο Mitsuyo Maeda αρχικά εκπαιδεύτηκε σε μία παραδοσιακή σχολή jiu jitsu, αλλά αργότερα συνέχισε με judo στη σχολή Kodokan. Αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους μαχητές judo σε όλη την ιστορία της τέχνης και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ιστορία του Brazilian jiu jitsu. Το 1904, ο Maeda πήγε στην Αμερική για να δείξει την αποτελεσματικότητα αυτής της τέχνης.
Ο Maeda κατέληξε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να πάρει μέρος σε αγώνες στους οποίους προκλήθηκε να συμμετάσχει, χωρίς να υπάρχουν περιορισμοί καθώς επιτρέπονταν ακόμα και γροθιές ή κλωτσιές. Ο Maeda στο τέλος αποσύρθηκε αήττητος και έζησε στη Βραζιλία.
Όσο ζούσε στην Βραζιλία, άνοιξε τη δική του σχολή jiu jitsu. Ένας από τους μαθητές του ήταν ο νεαρός Βραζιλιάνος, Carlos Gracie, στις αρχές του 1920. Το 1925 ήταν η χρονιά που ο Carlos μαζί με τα αδέρφια άνοιξαν τη δική τους σχολή και άρχισαν να αναπτύσσουν την τέχνη τους. Περίπου την ίδια εποχή, τα αδέλφια Gracie ξεκίνησαν τη λεγόμενη “πρόκληση Gracie” και διεξήγαν απαγορευμένους αγώνες χωρίς περιορισμούς με άλλους μαχητές. Η φήμη των αδελφών μεγάλωνε καθώς κέρδιζαν οποιονδήποτε τους προκαλούσε, με τους αντίπαλους τους να δυσκολεύονται να τους αντιμετωπίσουν στο έδαφος, όπου και έχαναν.
Διαβάστε περισσότερα για το Brazilian jiu jitsu.