Το μοναστήρι Shaolin είναι ο πιο διάσημος ναός της Κίνας, γνωστός για τους μοναχούς Shaolin και την γνώση τους στο kung fu. Με εκπληκτικές ικανότητες δύναμης, ευελιξίας και αντοχής στον πόνο, οι Shaolin δημιούργησαν μια παγκόσμια φήμη ως οι υπέρτατοι βουδιστές πολεμιστές.Ωστόσο, ο Βουδισμός θεωρείται γενικά ως ειρηνική θρησκεία με έμφαση σε αρχές όπως η μη βία, η χορτοφαγία και ακόμη και η αυτοθυσία για να αποφευχθεί η βλάβη των άλλων. Πώς, λοιπόν, οι μοναχοί του ναού Shaolin έγιναν μαχητές;
Η ιστορία των Shaolin ξεκινάει πριν από περίπου 1500 χρόνια, όταν ένας ξένος έφθασε στην Κίνα από τα δυτικά, φέρνοντας μαζί του μια νέα θρησκεία και συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας, όπου τουρίστες από όλο τον κόσμο κατακλύζουν τον Ναό για να γνωρίσουν τις αρχαίες πολεμικές τέχνες και τις διδασκαλίες τους.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ SHAOLIN
Ο θρύλος λέει ότι γύρω στο 480 μ.Χ. ένας περιπλανώμενος βουδιστής δάσκαλος ήρθε στην Κίνα από την Ινδία, γνωστός ως Buddhabhadra, Batuo ή Fotuo στα κινέζικα. Σύμφωνα με τον μεταγενέστερη παράδοση της περιόδου Τσαν ή με την ιαπωνική, Ζεν – βουδιστική παράδοση, ο Batuo δίδασκε ότι ο Βουδισμός θα μπορούσε να μεταδοθεί καλύτερα από τον δάσκαλο στον μαθητή, παρά απλά και μόνο μέσω της μελέτης βουδιστικών κειμένων.
Το 496, ο αυτοκράτορας του βορείου Wei, Xiaowen έδωσε στον κεφάλαια Batuo για να εγκαταστήσει ένα μοναστήρι στο ιερό βουνό Shaoshi στην οροσειρά Song, 30 μίλια από την αυτοκρατορική πρωτεύουσα του Luoyang. Ο ναός αυτός ονομάστηκε Shaolin, με το “Shao” από το όρος Shaoshi και το “lin” που σημαίνει “άλσος” – ωστόσο, όταν η Luoyang και η Δυναστεία Wi έπεσαν το 534, οι ναοί στην περιοχή καταστράφηκαν, ενδεχομένως συμπεριλαμβανομένου του Shaolin.
Ένας άλλος Βουδιστής δάσκαλος ήταν ο Bodhidharma, ο οποίος ήρθε από την Ινδία ή την Περσία. Φημολογείται ότι αρνήθηκε να διδάξει τον Huike, έναν μαθητή της Κίνας, και ο Huike έκοψε το χέρι του για να αποδείξει την ειλικρίνεια του και να γίνει έτσι ο πρώτος μαθητής του Bodhidharma.
Ο Bodhidharma επίσης φέρεται να πέρασε 9 χρόνια σε σιωπηλό διαλογισμό σε σπήλαιο πάνω από το Shaolin και ένας μύθος λέει ότι κοιμήθηκε μετά από επτά χρόνια και έκοψε τα ίδια του τα βλέφαρα ώστε να μην ξανασυμβεί – τα βλέφαρα μετατράπηκαν στα πρώτα φυτά τσαγιού όταν άγγιξαν το έδαφος.
Ο ΝΑΟΣ SHAOLIN ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ SUI ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ TANG
Γύρω στο 600 μ.χ., ο αυτοκράτορας Wendi της νέας δυναστείας Sui, ο οποίος ήταν ο ίδιος αφοσιωμένος βουδιστής παρά την επικράτηση του Κομφουκιανισμού στην αυλή του, δώρισε στο ναό Shaolin μια έκταση 1.400 στρεμμάτων καθώς και το δικαίωμα να αλέθεται σιτηρά σε νερόμυλο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η δυναστεία Sui συνένωσε την Κίνα, αλλά η βασιλεία της διήρκεσε μόνο 37 χρόνια. Σύντομα, η χώρα διαλύθηκε για άλλη μια φορά σε φυλές ανταγωνιστικών πολέμαρχων.
Η τύχη του Ναού συνέχισε με την ‘άνοδο της Δυναστείας των Tang το 618, που εδραιώθηκε από έναν επαναστατικό αξιωματούχο της αυλής των Sui. Οι μοναχοί του Shaolin αγωνίστηκαν περίφημα για τον Li Shimin κατά του πολέμαρχου Wang Shichong. Ο Li Shimin θα γινόταν ο δεύτερος αυτοκράτορας του Tang.
Παρά την προηγούμενη βοήθεια τους, ο Shaolin και οι άλλοι βουδιστικοί ναοί της Κίνας αντιμετώπισαν πολυάριθμες εκκαθαρίσεις και το 622 ο Shaolin έκλεισε και οι μοναχοί επέστρεψαν βίαια στη κανονική ζωή. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, δόθηκε η ευκαιρία στον ναό να ξανανοίξει λόγω της στρατιωτικής βοήθειας που οι μοναχοί του είχαν δώσει στο θρόνο, αλλά το 625 ο Li Shimin επέστρεψε 560 στρέμματα στην περιουσία του μοναστηριού.
Οι σχέσεις με τους αυτοκράτορες ήταν ασταθείς καθ ‘όλη τη διάρκεια του 8ου αιώνα, αλλά ο Βουδισμός Chan ανθίζει σε ολόκληρη την Κίνα και το 728 οι μοναχοί έχτισαν μια στήλη χαραγμένη με ιστορίες στρατιωτικής βοήθειας προς το θρόνο ως υπενθύμιση στους μελλοντικούς αυτοκράτορες.
Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ TANG ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ MING ΚΑΙ Η ΧΡΥΣΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Το 841, ο αυτοκράτορας της δυναστείας Tang, Wuzong φοβόταν τόσο τη δύναμη των βουδιστών, ώστε ισοπέδωσε σχεδόν όλους τους ναούς στην αυτοκρατορία του εηόρισε ή σκότωσε τους μοναχούς. Ο Wuzong όμως, έχοντας ως είδωλο τον πρόγονο Li Shimin, διέσωσε τον ναό Shaolin.
Το 907, η δυναστεία των Tang έπεσε και ακολούθησε η χαοτική περίοδος των 5 Δυναστειών και των 10 Βασιλείων μέχρι τελικά να επικρατήσει η οικογένεια Song και να αναλάβει την κυριαρχία της περιοχής μέχρι το 1279. Δεν σόζωνται πολλά αρχεία σχετικά με τον ναό για την περίοδο αυτή, όμως είναι γνωστό ότι το 1125, ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Bodhidharma, χτίστηκε μισό μίλι από το Shaolin.
Μετά την πτώση της δυναστείας Song από εισβολείς, η δυναστεία των Μογγόλων Yuan κυβέρνησε μέχρι το 1368, καταστρέφοντας ξανά το Shaolin κατά την επανάσταση Hongjin που τελικά έριξε και αυτή την αυτοκρατορία. Ο θρύλος λέει ότι ο Μποντισάτβα, μεταμφιεσμένος ως εργάτης κουζίνας, έσωσε τον ναό, αλλά στην πραγματικότητα ο ναός κάηκε ολοσχερώς.
Πάραυτα, φτάνουμε το 1500, οι μοναχοί του Shaolin να είναι διάσημοι για τις δεξιότητές τους ειδικά στο πολεμικό κοντάρι. Το 1511, 70 μοναχοί έχασαν τη ζωή τους από τα στρατιές ληστών που λυμαίνονταν την περιοχή και από το 1553 έως το 1555 οι μοναχοί κινητοποιήθηκαν για να πολεμήσουν σε τουλάχιστον τέσσερις μάχες εναντίον ιαπωνικών πειρατών. Τον επόμενο αιώνα αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα από τους Shaolin οι άοπλες τεχνικές. Ωστόσο, οι μοναχοί πολέμησαν στην πλευρά του Μινγκ στη δεκαετία του 1630 και έχασαν.
ΟΙ SHAOLIN ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ QING ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Το 1641, ο ηγέτης των ανταρτών Li Zicheng κατέστρεψε τον μοναστικό στρατό, κατέστρεψε τον ναό Shaolin και σκότωσε ή έδιωξε τους μοναχούς πριν πάει στο Πεκίνο το 1644, όπου διέλυσε τη δυναστεία των Ming. Δυστυχώς, τον έδιωξαν με τη σειρά τους οι Manchus που ίδρυσαν τη δυναστεία Qing.
Ο ναός Shaolin έμεινε ως επί το πλείστον έρημος για δεκαετίες και ο τελευταίος ηγούμενος Yongyu έφυγε χωρίς να ονομάσει διάδοχο το 1664. Ο μύθος λέει ότι μια ομάδα μοναχών του Shaolin διέσωσαν τον αυτοκράτορα Kangxi από νομάδες το 1674. Σύμφωνα με την ιστορία, αντίπαλοι αξιωματούχοι, έκαψαν τον ναό , σκοτώνοντας τους περισσότερους μοναχούς και ο Gu Yanwu ταξίδεψε στα ερείπια του Shaolin το 1679 για να καταγράψει την ιστορία του.
Ο Shaolin ανέκαμψε αργά από την εγκατάλειψή του και το 1704 ο αυτοκράτορας Kangxi έκανε δώρο δείγμα της καλλιγραφίας του για να σηματοδοτήσει την επιστροφή του ναού στην αυτοκρατορική εύνοια. Οι μοναχοί όμως είχαν μάθει πλέον και μετατόπισαν την εκπαίδευσή τους στην άοπλη μάχη – ήταν καλύτερο να μην φαίνονται πολύ απειλητικοί για το θρόνο.
Το 1735 έως 1736, ο αυτοκράτορας Yongzheng και ο γιος του Qianlong αποφάσισαν να ανακαινίσουν το Shaolin και να εκδιώξουν τους «ψεύτικους μοναχούς» – ασκούμενους πολεμικών τεχνών που δεν είχαν ορκιστεί μοναχοί. Ο αυτοκράτορας Qianlong επισκέφθηκε ακόμη το Shaolin το 1750 και έγραψε ποίηση για την ομορφιά του, αλλά αργότερα απαγόρευσε τις μοναστικές πολεμικές τέχνες.
ΟΙ SHAOLIN ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ
Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα, οι μοναχοί του Shaolin κατηγορήθηκαν ότι παραβίαζαν τους μοναχικούς όρκους τους, τρώγοντας κρέας, πίνοντας αλκοόλ και μάλιστα προσλαμβάνοντας πόρνες. Πολλοί είδαν τη χορτοφαγία ως μη πρακτική για τους πολεμιστές, που πιθανότατα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι επιδίωξαν να την επιβάλουν στους αγωνιστές μοναχούς του Σαολίν.
Η φήμη του ναού έλαβε ένα σοβαρό πλήγμα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης Boxer του 1900, όταν οι μοναχοί του Shaolin κατηγορήθηκαν – πιθανώς εσφαλμένα – ότι βοήθησαν στη διδασκαλία των πολεμικών τεχνών στους Boxer. Και πάλι το 1912 η χώρα έπεσε σε χάος, όταν η τελευταία αυτοκρατορική δυναστεία της Κίνας έπεσε λόγω της αδύναμης θέσης της σε σύγκριση με τις ενοχλητικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, που έληξε με τη νίκη των Κομμουνιστών υπό τον Μάο Τσε Τουνγκ το 1949.
Εν τω μεταξύ, το 1928, ο πολέμαρχος Shi Yousan καίει το 90% του Ναού Shaolin και μεγάλο μέρος του δεν θα ξαναχτίσει για 60 έως 80 χρόνια. Η χώρα τελικά κυβερνάται ολόκληρη από τον Πρόεδρο Μάο και οι μοναχοί του Shaolin δεν ταιριάζουν πλέον με το πολιτιστικό πλάνο της νέας κομμουνιστικής πραγματικότητας.
ΟΙ SHAOLIN ΥΠΟ ΤΟΝ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αρχικά, η κυβέρνηση του Μάο δεν ασχολήθηκε με ότι έμεινε από τον Shaolin. Ωστόσο, σύμφωνα με το μαρξιστικό δόγμα, η νέα κυβέρνηση ήταν επίσημα αθεϊστική.
Το 1966, ξέσπασε η Πολιτιστική Επανάσταση και οι βουδιστικοί ναοί ήταν ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των Κόκκινων Φρουρών. Οι λίγοι εναπομείναντες μοναχοί του Shaolin μαστιγώθηκαν στους δρόμους και στη συνέχεια φυλακίστηκαν και τα κείμενα, πίνακες ζωγραφικής και άλλοι θησαυροί του Shaolin κλάπηκαν ή καταστράφηκαν.
Αυτό θα μπορούσε τελικά να είναι το τέλος του Shaolin, αν δεν ήταν η ταινία “Shaolin Shi” ή “Temple Shaolin” του 1982, με το ντεμπούτο του Jet Li (Li Lianjie). Η ταινία βασίστηκε πολύ χαλαρά στην ιστορία της βοήθειας των μοναχών στον Li Shimin και έγινε τεράστια επιτυχία στην Κίνα.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990, ο τουρισμός εξερράγη στο Shaolin, φτάνοντας πάνω από 1 εκατομμύριο ανθρώπους ετησίως μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Οι μοναχοί του Shaolin είναι πλέον από τους πιο γνωστούς στη Γη και παρουσιάζουν παραστάσεις πολεμικών τεχνών σε όλες τις πρωτεύουσες με κυριολεκτικά χιλιάδες ταινίες να έχουν γίνει σχετικά με αυτούς και τα κατορθώματά τους.
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ BATUO
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα σκεφτόταν ο πρώτος ηγούμενος του Shaolin αν μπορούσε τώρα να δει τον ναό. Μπορεί να ένιωθε έκπληξη ίσως και απογοήτευση από το ποσό της αιματοχυσίας στην ιστορία του ναού και τη χρήση του στον σύγχρονο πολιτισμό ως τουριστικό προορισμό.
Ωστόσο, για να επιβιώσουν από τον καταιγισμό που χαρακτήρισε τόσες πολλές περιόδους κινεζικής ιστορίας, οι μοναχοί του Shaolin έπρεπε να μάθουν τις δεξιότητες των πολεμιστών, η σημαντικότερη από τις οποίες ήταν η επιβίωση. Παρά τις πολλές προσπάθειες να σβήσει ο ναός, επιβιώνει και ακόμη και ευδοκιμεί και σήμερα στη βάση της οροσειράς Songshan.