Το Gunto ή Shin guntō (新 軍刀) ήταν το βασικό ξίφος του νέου Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Στρατού ως μέρος της στολής των αξιωματικών από το 1934 μέχρι το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Το αυτοκρατορικό ιαπωνικό ναυτικό χρησιμοποιούσε επίσης ένα πολύ παρόμοιο σχέδιο στη δεκαετία του ’30 που ονομάζεται kai guntō.
Ιστορία του Gunto
Μέχρι το 1934 το βασικό σπαθί του ιαπωνικού στρατού ήταν το kyu guntō. Το kyu guntō έμοιαζε πολύ με τα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα σπαθιά της εποχής, με επιμεταλλωμένη θήκη και με εκτεταμένο χειροφυλακτήρα D-Guard που ξεκινούσε από το πάνω μέρος της λαβής και προστατεύοντας το χέρι και από μπροστά, κατέληγε ως ένα μονοκόμματο μεταλλικό στοιχείο στο κάτω μέρος της λαβής. Ο τύπος αυτός χειροφυλακτήρα ήταν γνωστός ως D-Guard λόγω του σχήματός του που έμοιαζε με το γράμμα D.
Ανταποκρινόμενες στον αυξανόμενο εθνικισμό της εποχής στις ένοπλες δυνάμεις, το 1934 σχεδιάστηκε ένα νέο στυλ ξίφους για τον ιαπωνικό στρατό:Το shin guntō που σχεδιάστε σύμφωνα με ένα παραδοσιακό σπαθί της περιόδου Kamakura (1185-1332). Οι αξιωματικοί, ανάλογα με τα επίπεδά τους, είχαν διαφορετικά στοιχεία στα σπαθιά που συμβολίζονταν έγχρωμες φούντες και κορδόνια δεμένα σε βρόγχους.
Οι τάξεις αξιωματικών συμβολίστηκαν με χρωματιστές φούντες δεμένες με βρόχο στο τέλος της λαβής. Τα αντίστοιχα χρώματα ήταν καφέ / κόκκινο και χρυσό για τους στρατηγούς, καφέ και κόκκινο για ταξιάρχους και ανώτατους αξιωματικούς, καφέ & μπλε για ανώτερους αξιωματικούς, καφέ για χαμηλούς αξιωματικούς.
Ιαπωνικό ξίφος gunto
Τύποι Gunto
Gunto τύπου 94
Το σπαθί των αξιωματικών του τύπου “94” , αντικατέστησε αρχικά το παλαιότερο δυτικού στυλ kyu gunto το 1934. Έχει παραδοσιακά κατασκευασμένη χειρολαβή (tsuka) με δέρμα, τυλιγμένη με παραδοσιακή μεταξωτή περιτύλιξη (ito). Το άνθος της κερασιάς (σύμβολο του αυτοκρατορικού ιαπωνικού στρατού) υπήρχε συχνά ως θέμα στο χειροφυλακτήρα (τσούμπα), τα μαντάκια (fuchi και kashira) και τα στολίδια της λαβής (menuki).
Η θήκη (saya) για τον Τύπο 94 ήταν κατασκευασμένη από μέταλλο με ξύλινη επένδυση για την προστασία της λεπίδας. Ήταν συχνά βαμμένη καφέ και κρεμόταν από δύο ορειχάλκινους κρίκους, ένας από τις οποίους ήταν αφαιρούμενος και χρησιμοποιούνταν μόνο με την επίσημη στολή. Τα διάφορα εξαρτήματα της θήκης ήταν επίσης διακοσμημένα με σχέδια άνθους κερασιάς.
Οι λάμες για τον Τύπο 94, ήταν διαφόρων ειδών, από λάμες φτιαγμένες εκατοντάδες χρόνια πριν μέχρι σύγχρονες παραδοσιακά κατασκευασμένες έως και μοντέρνες φτιαγμένες από μηχανές.
Gunto τύπου 95
Το “τύπου 95” shunt guntō (九五 式 軍刀, Kyuugō-shiki guntō) που κυκλοφόρησε το 1935 σχεδιάστηκε για χρήση από υπαξιωματικούς. Σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μοιάζει με το shin guntō των αξιωματικών, αλλά με τρόπο ώστε να είναι φθηνότερο για μαζική παραγωγή.
Όλα τα ξίφη τύπου 95 είχαν μηχανικά φτιαγμένες λάμες με σειριακούς αριθμούς εντυπωμένους σε αραβικούς αριθμούς. Αρχικά οι χειροφυλακτήρες ήταν χυτοί από μέταλλο (χαλκό ή αλουμίνιο) και έφεραν πρόσθετη ζωγραφική ώστε να μοιάζουν με τα παραδοσιακά σχέδια στα σπαθιά των αξιωματικών. Είχαν επίσης ορειχάλκινα προστατευτικά παρόμοια με τα shin guntō.
Gunto τύπου 98
Η αλλαγή στον τύπο 98 συνέβη το 1938 και ήταν ουσιαστικά μια απλούστευση του τύπου 94. Υπήρχαν μόνο ελάχιστες διαφορές μεταξύ των πρώιμων σπαθιών τύπου “98” και των σπαθιών τύπου “94” που είχαν προηγηθεί. Πιο συγκεκριμένα, ο δεύτερος (αφαιρούμενος) κρίκος αφαιρέθηκε από την θήκη.
Πολλές αλλαγές έγιναν στο τύπο 98 μεταξύ του 1938 και του τέλους του πολέμου το 1945. Στην τελευταία περίοδο του πολέμου, η παραγωγή και επεξεργασία μετάλλου στην Ιαπωνία μειωνόταν συνεχόμενα, και έτσι και τα σπαθιά παράγονταν με ξύλινες θήκες με ελάχιστα ή καθόλου μεταλλικά στοιχεία¨. Ορισμένα από τα τελευταία σπαθιά που παρήχθησαν κατά το τελευταίο έτος του πολέμου είχαν φθηνά εξαρτήματα χαλκού ή μαυρισμένου σιδήρου.